„Nic nie potrafi tak rozdrażnić poważnego człowieka jak czyjś bierny opór. Jeśli człowiek, który napotyka sprzeciw, jest nadludzko opanowany, a przeciwstawiający się osobnik jest całkowicie nieszkodliwy w swej bierności, wówczas w okresach lepszego nastroju ten pierwszy będzie wspaniałomyślnie próbował ogarnąć w wyobraźni to, czego nie mógł rozstrzygnąć na drodze rozumowania. Mimo wszystko wciąż obserwowałem Bartleby’ego i jego poczynania. Biedaczysko!, myślałem, on nie ma żadnych złych zamiarów, to jasne, że wcale nie chce być bezczelny, jego wygląd dostatecznie wskazuje na to, że owe wyskoki są całkowicie mimowolne. Jest mi użyteczny. Potrafię dać sobie z nim radę. Jeśli go wyrzucę, istnieje prawdopodobieństwo, że natrafi na mniej wyrozumiałego chlebodawcę, który będzie go brutalnie traktował, a może nawet popadnie w nędzę i przymierać będzie głodem. Tak. Mogę w tym wypadku tanim kosztem osiągnąć rozkoszne samozadowolenie.”

Herman Melville „Nowele i opowiadani”