„Nie gorzej wcale jest z władzą umysłową; śmierć z apatii na pewno mej małżonce nie grozi. W najdłuższą noc w roku zdarzało mi się widzieć, jak leży przytomna, planując kampanie na kolejny dzionek. To urodzona projektantka. Nie dla niej maksyma „wszystko jest dobrem w istności”. Hołduje ona raczej innej maksymie, mianowicie, iż „wszystko jest złem w istności”; ponadto, należy to zmienić; a ponad tamto jeszcze, należy to zmienić niezwłocznie. Straszliwa to maksyma dla żony sennego, sędziwego marzyciela takiego jak ja, który dzień siódmy hołubi jako dzień odpoczynku, a z szabasowej zgrozy przed pracowitością nawet w dniu roboczym o ćwierć mili potrafi drogi nadłożyć, byleby nie uwidzieć człowieka pracującego.”

Herman Melville