Susan Sontag Style radykalnej woli
„Cisza jest metafora czystego, nieingerującego spojrzenia, jakie należy kierować na ten rodzaj dzieł, które przemawiają dopiero wtedy, gdy się je ogląda, i są tak nienaruszalane , że nawet wnikliwe badanie nie może zakłócić ich wewnętrznej spójności. Odbiorca podchodzi wówczas do dzieła jak do krajobrazu. Krajobraz nie domaga się , by widz go „zrozumiał” , uznał za istotny, przejął się nim, bądź poczuł doń sympatię. Woli raczej, by widza w ogóle nie było i by niczego mu nie dodawał. Kontemplacja w ścisłym znaczeniu stanowi zatracenie się odbiorcy. Przedmiot, który jest jej wart, unicestwia postrzegający podmiot.”
reviewed
W otoczeniu gównoświata
Dramaty wyobraźni w wydaniu osobistym.
„Przyjęcie koncepcji sztuki jako kosztownego rezultatu niezwykle ryzykownej działalności duchowej, której stawka idzie w górę wraz ze wzrostem liczby i zaangażowania uczestników tej gry, każe zrewidować normy krytyczne. Sztuka tworzona pod egidą tej idei z pewnością nie jest – nie może być – „realistyczna”. Lecz pojecie takie jak „fantazja” czy „surrealizm”, które jedynie odwracają zasady realizmu, wyjaśniają niewiele. Fantazja szybko zostaje zredukowana do „czczej” fantazji i szybko otrzymuje etykietkę „infantylnej”. Gdzie kończy się fantazja – potępiana raczej według kryteriów psychiatrycznych niż artystycznych – a zaczyna wyobraźnia?”
Cytaty pochodzą z:
Susan Sontag „Style radykalnej woli”, Karakter, Kraków 2018.
"Stawanie się człowieka to historia wyczerpywania się jego możliwości"
