„Ostatnia, niedokończona powieść Virginii Woolf to feeria cytatów, pastiszów i aluzji. Zarówno narracja i wypowiedzi bohaterów, jak i tekst stanowiącego część utworu widowiska historycznego skrzą się od cudzej mowy, a rozpoznawanie intertekstualnych nawiązań stanowi dodatkową przyjemność z lektury, przyjemność – trzeba dodać – wymagającą jednak znakomitej orientacji w literaturze angielskiej.”